Samoća je dobra, govore žreci,
Ljubav i bol prvog lica jednine,
U misli samotnoj zriju počeci,
Muk preslušavanjha, odjek nutrine.
O bistvu svome se pitanja roje,
Ispovijed sama je sebi pokriće,
Britke se duše samoće ne boje,
Samoća je samog sebe otkriće.
A usamljenost tegoba je mrska,
Bez lude gomile, bez perspektive,
Bez snopa ranjiva vitka je trska,
Usamljen čovjek - nevidljiv za žive.
Usamljenost zla ja, samoća nije,
Skorena žalost i obzori sivi:
Pusti samoći nek nad tobom bdije,
Predaj se sebi, u retrospektivi.
(A. Horvat, 2019)
samoća - sam sa sobom
usamljenost - sam među ljudima
